Beknopte geschiedenis:

Bouw Lakenhal

In 1209 verwierf Herentals een gemeentelijk charter door Hendrik 1 van Brabant, bijgenaamd de Krijgshaftige (1165-1235). Rond 1400 verrees op de Grote Markt van Herentals een lakenhal op de funderingen van het eerdere exemplaar uit de 13^e eeuw. Het stond in de jaren erna bekend als gulden huys, meethuys en loterhuys. De hal werd ook gebruikt door de stadsmagistraat en stond vanaf 1430 ook bekend als stadhuys. Het Belfort van Herentals is voornamelijk gefinancierd door lakenmakers en wolwevers en heeft derhalve een lange geschiedenis als lakenhal waar volop handel werd gedreven.

Herbouw en bouw belfort

Een grote brand in 1512 verwoestte het gebouw compleet. In 1534 startte de wederopbouw onder twee bouwmeesters uit de stad zelf Peter Moens en Merten Casus. Onder hun leiding wordt er niet alleen een nieuw stadhuis met Ledische zandsteen gebouwd maar ook een belfort met lijnen natuursteen en Oevelse baksteen. Na de opening werden de stadskeuren erin ondergebracht en kreeg het Belfort zijn eerste klok.

Belangrijke gebeurtenissen en renovaties

In 1590 wordt de toren voor het eerst betiteld als Belfort. De eerste grote restauratie begint in 1880. Architect Pieter Josef Taeymans neemt deze voor zijn rekening. Hierbij richt hij op de zolder een tentoonstellingsruimte in voor de gipsotheek van beeldhouwer Charles Auguste Fraikin. Voor de belichting werden er raampartijen in het dak aangebracht. Deze werden vervangen door grote dakvensters naar een ontwerp van zijn zoon Jules Taeymans. Bij een restauratie eind jaren negentig van de vorige eeuw zijn de verwijderd onder leiding van architectenatelier E. van Loven. In 2010 en 2012 volgen nog twee renovaties waarbij het dak onder handen wordt genomen.

Beiaard

Sinds het midden van de zestiende eeuw hangt in het Belfort een beiaard. Het Belfort bestaat uit het klokkenhuis, een open lantaarntoren en een verdieping eronder de achthoekige stenen opbouw waarin zich de beiaardklokken bevinden.

In 1965 is het huidige beiaard in gebruik genomen en de vijftig klokken wegen samen bijna vier ton. De uurklok ‘Maria’ is in 1533 door Medardus Waghevens gegoten en deze hangt nog steeds in het Belfort. De beiaard mag historisch genoemd worden omdat naast deze uurklok ook twee klokken van Antoon Regnauld uit 1649 en vier klokken van Andreas Lodewijk Jan van Aerschodt uit 1843 onderdeel ervan uitmaken. Petit en Fritsen uit Asten vulden in 1961 het aantal aan tot de huidige negenenveertig.

Huidige functie

Sinds 1998 heet het officieel Lakenhal. Het Belfort staat op de lijst werelderfgoed van UNESCO. De Lakenhal heeft een socio-culturele functie en er worden regelmatig tentoonstellingen en concerten georganiseerd.

Bronnen: Erfgoed in Vlaanderen, Wikipedia, Herentals.be, Vlaamse Beiaard Vereniging en Les Beffrois, Les Perrons & Les Rolands

Openingsuren Dienst cultuur en toerisme

• Maandag gesloten.
• Dinsdag tot vrijdag van 9 tot 12 uur en van 13.30 tot 16 uur.
• Zaterdag van 10 tot 14 uur.
• In juli en augustus ook open op zondag van 10 tot 14 uur.